Linde

In het dorp Linde, ten zuiden van Zuidwolde werd in 1940 in de Linderdennen een werkverschaffingskamp gebouwd. Vanuit dit kamp werden vanaf 1941 werkloze arbeiders ingezet om de woeste gronden voor landbouwdoeleinden geschikt te maken.

Het kamp had een capaciteit van 96 personen. Twee woonbarakken, elk met zes kamers, dienden als onderkomen. Daarnaast waren een aantal voorzieningen als een kantine, een keuken, een washok, een pomphuis en wc's. Rond het kamp was een prikkeldraadomheining aangelegd, maar dat was meer om de grens van het kamp aan te geven.

Op 15 juli 1942 werden de arbeiders vervangen door joodse dwangarbeiders. Het ging vooral om mannen uit de regio en later vanuit de provincie Gelderland. In augustus 1942 werd een groot deel van de dwangarbeiders naar kamp Westerbork gestuurd. De rest volgde op 3 oktober. Door de strenge vorst kon er de eerste maanden niet gewerkt worden. Het loon werd gewoon doorbetaald, maar verlof, eenmaal in de drie weken, zat er niet in. Toen de dooi intrad, werden de joodse mannen ingezet aan de verbetering van het Kobuspad, de latere Burgemeester Jansstraat. Ze gingen te voet van het kamp naar het werk. Soms stopten omstanders wat voedsel toe. Er werd ook veel gekocht en verkocht.

Kok/beheerder was de heer Razenberg. Hij woonde met zijn vrouw en twee kinderen in de beheerderswoning op het kampterrein. In april 1942 vertrok Razenberg naar het kamp De Beetse. Hij werd opgevolgd door de heer Velema.

Het was een komen en gaan van dwangarbeiders in kamp Linde. L. ten Brink schreef op onbekende datum: 'We zijn hier +/- 3 uur in beste welstand aangekomen. (…) Zo-even werd er opgebeld dat we morgenmiddag om 4 uur naar Westerbork moeten vertrekken om daar aan de spoorlijn te werken (…).'
Een moeder schreef op 30 augustus 1942 aan een vriendin dat haar twee zonen twee weken daarvoor uit Meppel naar werkkamp Linde waren doorgestuurd, maar reeds dezelfde nacht te voet naar Hoogeveen moesten, om vervolgens met de trein naar Hooghalen verder te reizen en weer te voet naar kamp Westerbork te gaan.

Op 3 oktober 1942 werden alle nog aanwezige joodse dwangarbeiders naar kamp Westerbork gestuurd.

Na het vertrek van de joodse mannen werd het kamp vanaf januari 1943 gebruikt voor de opvang van asociale evacués uit het westen van het land. In 1947 werd kamp Linde omgedoopt tot een gezinsoord voor moeilijk opvoedbare gezinnen.
In 1954 brak brand uit in de barak, waarin de centrale keuken en de directeurswoning waren ondergebracht. De schade was groot en daarom werd een nieuwe barak gebouwd.
Van eind 1960 tot 1994 bood het kamp onderdak aan gezinnen met aanpassingsproblemen uit voormalige Nederlands Indie. Kamp Linde werd omgedoopt in Huize Waringin.
In 1961 maakten een groot deel van de houten barakken plaats voor stenen gebouwen.
In 1996 kwam op een gedeelte van het terrein van het voormalige kamp Linde bungalowpark en beautycentrum 'Het Nolderwoud'. In ieder geval één barak zou nog behouden zijn en doet dienst als opslagplaats.